Eric Pasture Belg, 1958

• In de aanpak van Eric Pasture van het materialistisch abstracte, wordt zijn fysieke smaak, bijna ambachtelijk voor een materiaal, gemeten. Een gladde pasta wordt verspreid, gekamd, gladgestreken, zijdeachtig gemaakt als een tuniek, of verpletterd, gekanaliseerd, uitgespreid door de spatel die het inperkt, terugbrengt in vlakke gebieden, ruimte geeft aan natte lippen of delicate zoomen. Rood, de kleur van vuur en bloed, heeft echter dezelfde symbolische ambivalentie als de laatste, ongetwijfeld, visueel gezien, afhankelijk van of het helder of donker is. Met deze ene belangrijke kleur, rijk aan alle andere, leidt en vertelt de kunstenaar zijn wereld, bestaande uit momentum en beperking, schaduwen en helderheid, impulsen en rust. Wanneer het externe licht stroomt door deze schildervelden, verspreidt het zich in oneindige tinten die nooit moe worden van onze blik.

• Eric Pasture's doeken bieden ons enkele antwoorden op deze knagende vraag die even open blijft als die van de mensheid: hoe kunnen we de kleuren van de wereld vangen in een universele constructie? Het reële is qua uiterlijk vol kleuren, maar in werkelijkheid bestaan de kleuren niet. Degene die we zien, hangt af van het licht dat de buitenwereld naar onze ogen richt, maar de ideeën van "rood" ontstaan alleen in de diepte van ons brein. De kleuren zijn dus niet alleen de "prestaties van licht", zoals Goethe zei: ze zijn ook de prestaties van onszelf. We gebruiken onszelf om de wereld te versieren en we doen het voor onszelf.

• Weigerend om zijn kunst te beperken tot één enkel medium, verkent Eric Pasture tekenen, schilderen, kalligrafie, aquarel of zelfs schrijven in al zijn vormen: Ethiopisch, runen, Arabisch-Malagasi, Birmees, Tibetaans, Kanada... Hij pleit voor experimenten, een beslissende uitwisseling voor de ontdekking van nieuwe expressies. Eric Pasture herziet de sporen van een taal en laat het onbekende opkomen bij de bocht van zijn geschikte uitdrukking om tekens en vormen te verkennen. De inkt wordt gemengd in meerdere materialen en de composities worden verrijkt als "color field painting". We vinden deze personages in een weelderige zwerm van abstracte vormen in wording, een heropleving van de wens van de kunstenaar om de edele en populaire verwijzingen van culturele diversiteit in dienst te stellen van zijn persoonlijkheid, zijn eigenheid.